شهرداری اهواز؛ چاهی عمیق بنام هزینه های جاری!

پدیده پرس: شورای شهر اهواز با 13 رای خویش یک شهردار غیربومی را از اصفهان بر مدار انتخاب قرار داد و وی در 12 مهرماه معارفه شد.

چنین رویدادی در شرایطی اتفاق افتاد که در سال 1399 مجموع درآمدهای این شهرداری در حدود 1600 میلیارد تومان بود و از سوی دیگر هزینه های جاری شهرداری در محدوده 1250 میلیارد تومان دور می زد.

در حقیقت معادله هزینه – درآمد شهرداری نشان می داد که دست شهردار برای عمران در شهر اهواز فقط 350میلیارد تومان است.

با توجه به اینکه اهواز سومین شهر بزرگ از لحاظ مساحت است علی القاعده چنین رقمی نمی تواند کفاف عمران در این شهر باشد. جالب تر این است که بدانیم در سال 1391 منطقه «کوت عبدالله» را از شهر اهواز جدا نموده و تحت عنوان شهر «کارون» مستقل نمودند اما عوارض همه کارخانجاتی که در جوار این شهر می توانست محل درآمد و توسعه کارون باشند را به سمت اهواز گسیل دادند و عملا «کارون» بی نصیب از درآمدهای ناشی از عوارض مستقیم، عوارض آلایندگی،عوارض پسماند و ارزش افزوده ناشی از فروش کالا گردید.

در حقیقت اگر واقع بینانه بخواهند درآمدهای کارخانجات مذکور را تقسیم نمایند بایستی درصد قابل قبولی از این عوارض به سمت شهر کارون گسیل شود.

جالب ترین نکته در این راستا این است که شهرداری از بودجه ای که از عوارض کارخانجات شرق اهواز هم بدست می آورد بجای اینکه  محلات زیر پوشش و همجوار این کارخانجات را از لحاظ عمرانی در اولویت قرار دهد و به نوعی به ایجاد رضایت همسایه های صنایع بپردازد، جهت گیری بودجه خویش را به سمت محلاتی مثل کیانشهر و مهرشهر در شمال غربی اهواز هدایت نموده است. بنابراین باز هم نوعی از پارادوکس در رفتار مالی شهرداری اهواز ملاحظه می شود که توجیه منطقی برای آن نمی توان اقامه نمود و با عدالت فاصله دارد.

چندی پیش در همین رابطه سیاوش محمودی، رئیس شورای شهر اهواز، اعلام نمود: «بدنه شهرداری اهواز چهار تا پنج برابر بالاتر از استاندارد کلانشهرها نیروی انسانی مازاد دارد». وی در ادامه و با خط و نشان کشیدن برای شهردار جدید و غیربومی اهواز، افزود: «خط قرمز شهردار جذب نیرو است تا نیروهای مازاد دیگر وارد نشوند چرا که ظرفیت افزایش نیرو ندارند و 80 تا 90 درصد بودجه شهرداری صرف حوزه های جاری می شود و هزینه ای برای حوزه های عمرانی و خدماتی شهر صورت نمی گیرد. خبرگزاری مهر-5/08/1400»

بنظر می رسد اگر این سخنان که در واقع عمق فاجعه درآمد-هزینه را در شهرداری اهواز به تصویر کشیده است را در کنار سخنان شهردار جدید اهواز در مراسم معارفه وی (در 12 مهرماه 1400) قرار دهیم متوجه می شویم که رضا امینی شهردار اهواز با چالش هایی روبروست که بنظر می رسد که از عمق آن ها اطلاع لازم را نداشته است. وی در این مراسم با نوعی خوش بینی نسبت به تامین منابع مالی می گوید:

«برای رسیدن به اهداف مدیریت شهری و ارتقا شان شهر و بهبود شرایط زیست پذیری و برای اینکه مردم آسایش، آرامش و رفاه بیشتری بهره مند شوند، وجود ابزارهای مدیریتی و امکانات نیاز داریم که یکی از آن ها منابع مادی است که ان شا الله با استفاده از ظرفیت های ملی، شفافیت های مالی، استفاده از سرمایه گذاری بخش خصوصی و مطالبات شهرداری از دولت زمینه های تحقق این موارد را در بعد منابع مادی پیش بینی می کنیم».

سخنان یاد شده بیشتر یک گفتمان کلی است تا ارائه راه حل کما اینکه پس از یکماه هنوز هم چیزی از دورنمای برنامه از سوی شهردار اهواز ارائه نشده است.

بنظر می رسد جناب شهردار اهواز در حال حاضر از دو زاویه تحت فشار خواهد بود. اولاً با اشاره بالا شهرداری فاقد منابع مالی کافی برای تامین پروژه های عمرانی است و از سوی دیگر بدنه شهرداری بسیار بزرگ و پر هزینه شده است . مشکل سوم هم این است که جناب شهردار با ماهیت اجتماعی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی اهواز آشنایی ندارند و همین مساله زمان زیادی را از وی ساقط می کند .در حالی که مردم نیز در انتظار اقدامات عاجل شهردار جدید هستند بنظر می رسد شهردار اهواز می بایستی قبل از هرگونه اظهار نظر در خصوص مسائل این شهر دقت لازم را در شناخت مقوله های ذیربط مورد توجه قرار دهد. نمی توان مشکلات ذاتی شهرداری اهواز درون مایه پر هزینه آن را با گران نمودن عوارض بر گرده مردم و سازندگان خصوصی عمرانی و ساختمانی به پیش برد کما اینکه در گران نمودن عوارض ساخت و ساز شورای شهر قبلی این اشتباه را مرتکب گردید  و حدود 30 تا 50 درصد عوارض را بالا برد و همین عامل به تشدید رکود در بخش ساختمانی اهواز منجر گردیده است و عملا درآمدهای شهرداری را کاهش بخشیده است.

جناب آقای امینی اگر بخواهند توفیقی در مدیریت شهرداری اهواز داشته باشند ابتدا می بایستی از سرنوشت درآمدهای پنج ساله شهرداری و نحوه هزینه کرد آنها و نقشه توزیع هزینه در میان محلات اهواز اطلاعاتی کسب نمایند.

برای نمونه از جمله صنایعی که در جنوب شرقی اهواز و چسبیده به شهر کارون و محلاتی مثل؛ مهدیس ، باهنر ، سپیدار،فاز ۲ پادادشهر و زیباشهر هستند، یعنی “شرکت فولاد خوزستان “می توان نام برد.

شرکت فولاد خوزستان از سال ۱۳۹۵ تا پایان مهرماه ۱۴۰۰ بیش از ۹۷۰ میلیارد تومان تحت عناوین مختلف مستقیم و غیر مستقیم عوارض به شهرداری اهواز داده است.

افکار عمومی حق دارد از نحوه هزینه این ارقام اطلاع یابد .چگونه می توان پذیرفت که شهرداری اهواز محله” مهدیس” دیوار به دیوار فولاد خوزستان را رها نموده و این ارقام را در بیابان های “مهر شهر و کیان شهر” هزینه نموده است؟

آیا تعاونی مسکن شهرداری اهواز از منطقه یاد شده حاضر است صرفنظر نموده و در منطقه مهدیس،  باهنر و یا سپیدار و در جوار شرکت فولاد خوزستان سرمایه گذاری نماید؟

متاسفانه نوعی جهت‌گیری عامدانه در توزیع درآمدهای شهرداری اهواز باعث شده حتی محلاتی مثل ؛ عامری و یا ۲۴ متری هم بلاتکلیف مانده و سالهاست که رها شده اند.

حال اگر از سایر درآمدهای همین منطقه شرق اهواز شامل ؛شرکت های نفتی مثل نفت و گاز کارون،کربن بلاک،فولاد اکسین،لوله سازی ،راکتور و…نیز جستجو شود به سیاست های غلط حاکم بر شهرداری در توسعه یک جانبه شهر اهواز با تکیه بر درآمدهای مناطق شرقی و توسعه به سمت شمال غربی که صرفا به بورس زمین در این حوزه دامن زده است ،بیشتر پی خواهیم برد.

 

تهیه و تنظیم ؛ بخش گزارش پایگاه خبری پدیده پرس